ولادت حضرت محمد(ص)

#حضرت_محمد_ص 

#مدح 

امشب شب مبارک احیای انبیاست

زیرا شبِ ولادت آقای انبیاست

در یک وجود، جلوه کند عالم وجود؛

در یک جمال، صورت زیبای انبیاست

عید بزرگ جان جهان و جهانِ جان،

عید خدا و سیّد و مولای انبیاست

دوران غربت بشریت سرآمده

یعنی شب ولادت پیغمبر آمده

امشب خدا به اهل زمین، آسمان دهد

ملک وجود را شرف جاودان دهد

امشب خدا جمال دل‌آرای خویش را،

با روی دلربای محمّد نشان دهد

با پرتو جمال منیر رسول خویش،

تا صبح حشر، نور به چشم جهان دهد

جان در طبق نهید که میلاد احمد است

اعلان کنید بر همه: عیدِ محمّد است

امشب خدات رشکِ قمر داد آمنه!

با حُسن خویش بر تو پسر داد آمنه!

نُه ماه انتظار کشیدی به شوق او

تا نخل آرزوی تو بر داد آمنه

فرزند تو گرامی و نامش محمّد است

این مژده را خدات خبر داد آمنه

اینک تو را ولادت احمد مبارک است

بر احمد تو نام محمّد مبارک است

ای آمنه، محمّدِ تو، مظهر خداست

رخسار کبریاییِ او منظرِ خداست

همچون کتاب وحی بگیرش به روی دست،

سر تا قدم ببوس که پیغمبر خداست

تا روز حشر بر همه پیغمبری کند،

گفتار وحی او، سخن آخرِ خداست

آیینه تمام‌نمای خداست این

پس آمده است و پیش‌تر از انبیاست این

ای آمنه، محمدت از انبیا، سـر است

این بر همه پیامبران هم پیمبر است

قرآن او، که وحی الهی ست، شاهد است

این از پیمبران اولوالعظم، برتر است

قدر و کمال و شأن و جلال و مقام او

حتی در انبیای سلف، فوق باور است

این طفل نه، که قافله‌سالارِ انبیاست

آگاه باش هر نفسش، وحی کبریاست

ای کعبه! پیش پای محمد قیام کن

دورش طواف آور و کسب مقام کن

غار حرا به شوق وی آغوش برگشا

مانند کوه‌ها به محمّد سلام کن

ای شهر مکه عید محمّد مبارکت!

از سیّد پیامبران احترام کن

دوران کفر و ظلم و ضلالت، سر آمده

نامش بلند باد که پیغمبر آمده

میلاد احمد عید خداوندِ سرمد است

عالم ز مقدمش همه خلدِ مُخلد است

از ربِّ کعبه در حرم کعبه حکم شد

بت‌ها ادب کنید که میلاد احمد است

دوران بردگی و اسارت تمام شد

ای دختران زنده به گور، این محمّد است

بت‌ها ندا دهند به آوازه جلی

صلّ علی محمّد و صل علی علی

این یاور تمامِ ضعیفان عـالم است

این منجی همیشـه اولاد آدم است

این رهنمای گمشدگان تـا قیام حشر؛

این شمعِ جمع خلق، رسول مکرم است

این روی انبیای الهی به جسم پاک

این پای تا به سر همه روح مجسم است

این طفل نه که صاحب تنزیل بوده است

شاگرد او معلم جبرییل بوده است

وقتی خدا به خلقت کونین داشت دست

ساقی انبیاست ز پیمانه الست

این با خدای عزوجل بود هم‌سخن

روزی که صبحی و شب و روزی نبوده است

پیش از رسل رسول خدا بود و بود و بود

بعد از رسل رسول خدا هست و هست و هست

آدم هنوز آب و گلش بود در عدم

او بود او پیامبر خالقِ قِدَم

تو تا قیام حشر چراغ هدایتی

با هر کلام صاحب اعجاز و آیتی

تو تا ابد پیامبران را پیمبری

بر فرد فرد صاحب حکم و ولایتی

در بین انبیا و امم این شعار ماست

ما امت توایم محمد عنایتی

"میثم" مدیحه‌خوان تو بوده است و آل تو

هر چند نیست در خور قدر و جلال تو

استاد حاج غلامرضا سازگار