#شب_جمعه

#امام_حسین_ع 

سر جدا بود ولی پیکرش افتاد زمین

روی تل لطمه زنان خواهرش افتاد زمین

آمد و دید که دارد ز قفا می بُرَّد

او زِ پرپر زدن یاورش افتاد زمین

تا علمدار زمین خورد عدویش میگفت

بی پناه است همه لشکرش افتاد زمین

دامن طفل حسین ابن علی سوخته و

در بیابان بلا دخترش افتاد زمین

بسته بر نیزه شده یک سر کوچک ای وای

سر اصغر جلوی مادرش افتاد زمین

زیر لب عمه ی سادات دمادم  گوید

وای از آن دم که علی اکبرش افتاد زمین

کَند با خنجر خود قبر برای پسرش

از غم و داغ علی اصغرش افتاد زمین

ای خدا نیست ببیند که میان بازار 

دخترش با رخ بی معجرش افتاد زمین

از غم دوری او دختر خونین بدنش

ناله سر داد و کنار سرش افتاد زمین

عبدِ کریم